Ama ne yazıkki gerçekler böyle olmuyor.Ne savaşlar son buluyor ne de acılar.Çünkü kimi güçlü zengin ülkeler sömürmeye alışdığı için, kimi ülkelerde ise iç savaşlar ortaya çıktığı için dünyanın her yerinde barış olmuyor savaşlar oluyor.
Savaş kelimesinin zıddı barışıdır,barışın egemen olduğu yerlerde silâhlar değil kalpler muhabbet eder.
Ülkemizin kurucusu GAZİ MUSTAFA KEMAL ATATÜRK 'de "Yurtta sulh (Barış) cihanda sulh (Barış) sözüyle barışa olan inancını ifade etmiştir.
Oysa barış olmadan mümkün müdür?
Elbette mümkün değildir.Insanlar önce sevgilerini,saygılarını yitirdiler birbirlerine karşı kıskançlıklar,bencillikler başladı.Çok sürmedi savaş çağırmaları ve başladılar birbirlerinin kanlarını dökmeye,oysa zor değildi barış içinde mutlulukla paylaşarak yaşamak ama hırslarla doldu ve yenildi.
En iyi örneklerden birisi 20.yüzyılda yaşanmış. 1. Dünya savaşı olmuş dur. İnsanlar daha çok toprak.hakimiyet ve güç istediğinden milyonlarca insan ölmüştür.
Barış sadece devletler arasında olmamalı ,insanlar arasında da olmalıdır. İki insanın küs olması bile huzursuzluk çıkartarak insanları rahatsız edebilmektedir.Birbirlerine gösterdikleri bağlılıklar sayesinde rahat yaşam sürdürülebilir ancak barışçıl bir dünya için el ele vererek bu yolda birlikde mücadele etmeliyiz.
Herkes bu doğrultuda hareket ederse dünya barışı sorunsuz bir şekilde sağlanmış olacaktır.İnsanların karşılıklı diyaloglarda birbirlerine karşı sunmuş oldukları fikirlere de saygı duyması gerekir.
Barışın olmadığı yerde insanlar bencil,kaba,saygısız,dürüst olmayan bir biçim haline dönüşür.Yani kısaca her ne olursa olsun Dünyada barışın sağlanması için güzel ve emin adımlar atılarak ilerlemesi sağlanmalıdır.
Başta insanlar olmak üzere, dünya tüm insanların,hayvaların ve bitkilerindir.Dünyayı olumlu yada olumsuz en büyük etkiyi insanlar yapmaktadır.
Barışçıl bir dünya için el ele vererek bu yolda birlikde mücadele etmeliyiz.
HAYDİ HEP BİRLİKTE , BARIŞ İÇİN EL ELE OMUZ OMUZA NİCE GÜZEL YARINLARA!
Sevgi ve saygılarımla.