Osmanlı Devleti’nde tarıma yaklaşım 1830’da İngiltere ile imzalanan BALTA LİMANI TİCARET ANTLAŞMASI ile değişti. Osmanlı toprağı İngiliz mallarının satılması için açık pazara dönüştü. Osmanlı Devleti’nde üretilen hammadde çıkışları ülkeden hızlandı. Her malın üretildiği bölgede tüketilmesi amacıyla oluşturulan iç gümrükler kaldırıldı. Yabancılara topraklarımızda yetiştirilen ürünleri satın alma hakkı tanındı. Yabancı tüccarlara vergi ve gümrük kolaylıkları getirildi.

Altı yüzyıl boyunca devam eden Osmanlı İmparatorluğu’nun ekonomisi TARIMA dayalı idi. Bu emperyal koca imparatorluğun ekonomik yaşamını TARIM dizayn etmişti. Toprak sistemi, vergi düzenlemesi ve toprağa bağlı ordunun oluşumu (Tımarlı sipahi) tarıma göre şekillenmişti.

1960’lı yıllarda tarıma dayalı bir ekonomisi olan Güney Kore 2016 da ulusal gelir, gayri safi milli hasıla, (GSYH) bakımından Dünyanın en büyük on bir ekonomisi arasında yer aldı.

1974 yılı temmuz ayının 20sine kadar Kıbrıs Adası’nda olup biten her şey Türklerin aleyhinde idi. Ada da 650 Türk askerine karşılık 950 Yunan askeri ve 20 bin Rum Muhafız Birliği vardı. 1960 yıllından itibaren Türkiye’den küçük rütbeli subaylar bahçıvan, bankacı kılığında Kıbrıs’a giderek hem istihbarat yaptılar hem de bölgenin haritalarını (çıkartmada kullanmak üzere) çıkardılar.

1954 yılında yapılan Zürih ve Londra Antlaşmaları ile Rum-Türk ortaklığına dayalı Kıbrıs Cumhuriyeti kuruldu. Kıbrıs Cumhuriyeti İngiltere, Türkiye ve Yunanistan garantörlüğüne dayalı bir devlet olarak Dünya haritasındaki yerini aldı. Kıbrıs Cumhuriyeti’nin Başbakanı Başpiskopos Makarios, Başbakan Yardımcısı ise Dr. Fazıl KÜÇÜK idi.